Simple, diretso, pero sobrang bigat ng ibig sabihin. For Peter Parker, it was a reminder na kahit may extraordinaryong power siya, hindi ito para sa sarili niyang gain kundi para sa kabutihan ng iba. Pero kung titignan natin sa totoong buhay—paano ba talaga masusukat kung handa ang isang tao sa ganitong klase ng responsibility?

The Missing Piece: God-Fearing Values

Kung tutuusin, ang power at knowledge ngayon ay hindi lang para sa superheroes. Modern technology, AI, cyber systems, biotechnology, at kung anu-ano pa—lahat ito parang “superpowers” ng present generation. Pero the truth is, hindi sapat ang talino, skills, o authority lang para masabi na kaya mo itong i-handle.

Dito papasok ang God-fearing mindset.
Kapag ang tao ay may takot sa Diyos, mas malinaw sa kanya ang moral compass. Naiintindihan niya na hindi lahat ng bagay na kaya mong gawin ay dapat mong gawin. Ang lakas ng tukso ng power—pwede kang magtago sa likod ng pera, posisyon, o influence. Pero kapag may takot ka sa Diyos, alam mong accountable ka hindi lang sa tao, kundi higit sa lahat sa Creator.

Why Power Without God Can Be Dangerous

Maraming halimbawa sa history kung saan ang power, kapag napunta sa maling kamay, nauuwi sa tragedy. Mga digmaan, oppression, exploitation, at pati paggamit ng advanced science para sa weapons of mass destruction. Katulad ng kay Peter Parker, may mga pagkakataon na kahit hindi mo ginusto, ang maling paggamit ng kapangyarihan ay pwedeng magdulot ng suffering sa iba.

Kung ang tao walang God-fearing foundation, ang “responsibility” nagiging relative. Ang mali nagiging tama kapag convenient, at ang tama nagiging mali kapag nakaka-abala sa sariling interest.

God-Fearing as the Anchor of Responsibility

Kung isasagot natin ang tanong ni Uncle Ben, “Paano ka magkakaroon ng tunay na responsibility kapag may power ka?”—simple lang: Matutong maging God-fearing.

Power without God leads to arrogance.

Power with God leads to humility and service.

Responsibility without God can be self-serving.

Responsibility with God becomes selfless and meaningful.

The Real Superpower

At the end of the day, hindi ang spider bite, hindi ang AI, at hindi ang pera o influence ang tunay na “great power.” Ang tunay na power ay yung ability ng tao na gumawa ng tama kahit mahirap, tumulong kahit walang kapalit, at pumili ng kabutihan kahit may mas madali at masakit na shortcut.

And that kind of power? Nakukuha lang sa isang puso na may takot at paggalang sa Diyos.

👉 So kung may magtatanong ulit: “With great power comes great responsibility—pero paano mo masisiguro na magiging tama ang paggamit ng power?”

The best answer is simple: Be God-fearing.

Sa panahon ngayon, grabe na talaga ang role ng mga schools and universities. Dito hindi lang basta academics ang tinuturo, kundi pati moral values, God-fearing traditions, at respeto sa customs. Para bang reminder na hindi lang utak ang dapat lumago, kundi pati puso at kaluluwa.

Isipin mo, maraming breakthroughs sa technology ang galing mismo sa mga researchers, students, at educators ng ganitong institutions. From medical advancements, artificial intelligence, hanggang sa cybersecurity – lahat ‘to ay nagsimula sa curiosity at sipag ng mga taong tinuruan hindi lang mag-isip, kundi maging responsable rin.

Pero eto na ang twist – kahit gaano ka-innocent o ka-noble ang intentions ng science, lagi pa ring may mga evil civilizations o groups na ginagamit ang technology sa maling paraan. Instead of protecting humanity, ginagamit nila ito para mangwasak. Weapons of mass destruction, cyberattacks, propaganda machines – lahat ‘yan produkto rin ng scientific progress na ginamit sa madilim na landas.

Kung babalikan natin ang history, merong malaking issue na nag-shake sa buong mundo: human experimentation. Internationally, na-disapprove ito kasi unethical at labag sa human rights. Animal testing nga ay controversial na, what more kung tao? Pero may mga ulat na kahit disapproved na, may mga attempts pa ring lumalabas – parang di natututo ang ilan sa maling history.

Ngayon naman, may bagong usapan: Human Cloning. Dati, science fiction lang ‘to, pero ngayon halos nasa reality na. Question: kung kaya nang i-clone ang tao, para saan ito gagamitin? Para magligtas ng buhay? Para mag-produce ng organ transplants? O para lumikha ng “copy” ng tao na gagamitin sa masama – parang replacement soldiers, puppets, or worse, parang produkto lang na binebenta?

Kaya dito papasok ang role ng mga institutions na may moral compass. Kung walang strong foundation sa faith, ethics, at God-fearing traditions, baka tuluyan nang mapunta sa dark side ang science. Kasi totoo, knowledge is power – pero kung walang wisdom at morality, power can destroy instead of save.

So, sa dulo ng lahat ng debates na ‘to, isang reminder lang: schools and universities must continue to be guardians of values. Hindi lang sila dapat maging factories ng knowledge, kundi living beacons of light na nagbabantay sa paggamit ng technology. Dahil kung hindi, baka ang tools na ginawa para sa good ay maging armas ng evil laban sa sangkatauhan.